Brescia, een UNESCO-provincie

Een divers gebied rijk aan geschiedenis, tradities en wereldklasse: welkom in Brescia!

Van de kostbare getuigenissen van rotsgravures in de Camonica-vallei tot het archeologische gebied in het hart van het oude Brescia, tot de meest recente erkenning voor transumantie: ontdek samen met ons de sites en Bresciaanse rijkdommen die beschermd zijn door UNESCO.

1. De rotskunst van de Camonica Vallei

De eerste Italiaanse site die door UNESCO werd erkend in 1979 met de titel “Rupestriale kunst van de Camonica Vallei” (UNESCO site nr. 94), de Camonica Vallei heeft niet minder dan 8 rotsgravure parken geregistreerd als Werelderfgoed!

Een van de populairste bestemmingen is het Naquane Park in Capo di Ponte, het eerste archeologische park van Italië en het eerste park dat in 1955 in Valle Camonica werd opgericht.

Het complex van Naquane, dat zich uitstrekt over 14 hectare en enkele van de meest waardevolle getuigenissen van rotskunst herbergt, is een referentiepunt voor de UNESCO-site die over de hele vallei is verspreid en die een ongelooflijke verscheidenheid aan tekens verzamelt die voornamelijk tussen het einde van het Boven-Paleolithicum (ongeveer 10.000 jaar geleden) en het einde van het 1e millennium voor Christus zijn gemaakt.

Het park bestaat uit 104 rotsen van zandsteen die door gletsjers zijn gepolijst en waarop enkele van de bekendste scènes uit het repertoire van rotskunst zijn gegraveerd: naast levensmomenten met betrekking tot landbouw, jacht, duels, hutten, vallen geometrische figuren en symbolen op, in een fascinerende wereld die ons veel vertelt over onze voorouders.

Het bezoek aan Capo di Ponte gaat verder in het historische centrum van de stad; hier bevindt zich namelijk het MUPRE, het Nationaal Museum van de Prehistorie van de Camonica Vallei, waar stèles, keien, voorwerpen uit het dagelijks leven zijn verzameld om het immense erfgoed van rotsgravures aan te vullen.

Kom meer te weten over de UNESCO sites in Valle Camonica.

2. Complex van San Salvatore – Santa Giulia en het Archeologische Park van het Romeinse Brixia

Laten we nu een stop maken in de stad. Hier vinden we het kloostercomplex San Salvatore – Santa Giulia en het Archeologisch Park van Romeins Brescia, die op 25 juni 2011 werden uitgeroepen tot UNESCO Werelderfgoed met de seriële site ‘De Longobarden in Italië. Plaatsen van macht (568-774 na Chr)‘.

Van uitzonderlijke waarde en met de co-existentie van verschillende tijdperken en stijlen, omvat het kloostercomplex het huidige Museum van Santa Giulia met zijn permanente collecties en tijdelijke tentoonstellingen, de Langobard Basiliek van San Salvatore met zijn crypte, het Nonnenkoor en de 16e-eeuwse kerk van S. Maria in Solario. In het Museum van Santa Giulia zijn de overblijfselen van de oude Romeinse domus te zien.

In het nabijgelegen Archeologisch Park van Romeins Brescia gelegen langs de Via Musei in de buurt van Piazza del Foro, een van de oudste van Brescia, kan men de Capitolinetempel (73 na Chr.) met het nieuwe huis van de Zwingende Overwinning en het Romeins Theater bewonderen.

Naast de site in Brescia omvat de seriële erkenning zes andere Italiaanse sites. Lees meer over de Brescia UNESCO site.

3. Prehistorische paalwoningen in de Alpenboog

Een seriële site bestaande uit 111 nederzettingen verspreid over Frankrijk, Zwitserland, Italië, Oostenrijk, Duitsland en Slovenië, de erkenning verbetert de resten van paalwoningen dorpen dateren uit tussen 5.000 en 500 voor Christus.

Dankzij hun ligging in met water verzadigd terrein, bijvoorbeeld aan de oevers van meren of langs rivieren, zijn houten structuurelementen, voedselresten, houten gebruiksvoorwerpen en zelfs textiel bewaard gebleven en vormen ze nu een belangrijke bron voor de studie van Europa’s oudste landbouwsamenlevingen.

Van de 19 Italiaanse vindplaatsen liggen er veel in het Bresciaanse gebied tussen de oevers van het Gardameer en de intermorene gebieden: Lavagnone (tussen Desenzano en Lonato), Lucone di Polpenazze en de ondergedompelde paalwoning van San Sivino – Manerba del Garda.

4. Biosfeerreservaat Valle Camonica – Alto Sebino

Opgericht op 26 juli 2018, beschermt het Biosfeerreservaat “Valle Camonica – Alto Sebino” een milieusysteem van onschatbare waarde dat zich uitstrekt van het Iseomeer tot de Passo del Tonale, tot aan de Adamello gletsjers.

Een uniek geheel van landschappen, natuurlijke omgevingen, biodiversiteit, historische en culturele waarden, kunst, ambachten en identiteitssymbolen dat niet minder dan 1.360 km² en 45 gemeenten langs de loop van de rivier de Oglio omvat.

5. Brescia steeds meer UNESCO: de Transumanza

De transhumance is een merkwaardige gebeurtenis die de aandacht trekt van jong en oud. Het is de oude praktijk van seizoensgebonden migratie van grazende dieren. Kuddes en kuddes trekken samen met hun herders en honden naar de hoge bergtoppen in de lente en keren terug naar hun stallen in de herfst, waarbij ze langs de lanen van oude dorpen en weiden trekken, te midden van vrolijk klokgelui en grappige beelden die vereeuwigd moeten worden.

Op 11 december 2019 werd Transhumance ingeschreven op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO, als eerbetoon aan dit ritueel dat nog steeds veel wordt gebruikt in de Bresciaanse valleien.

Van Bagolino, dat elk jaar in oktober het grote feest organiseert om de passage van schapen, koeien en geiten te begroeten, tot de andere plaatsen van de Valle Sabbia – Vobarno, Treviso Bresciano, Pertica Alta, Preseglie, Pertica Bassa, Bione, Agnosine en Mura; van het Gardameer, in het bijzonder Tremosine, tot aan de gemeenten van de Camonica-vallei zoals Borno, Edolo, Esine, Monno en Corteno Golgi, blijft de transhumance fascineren en biedt altijd nieuwe emoties.